Сребрената
кутија со моштите на св. Климент
Охридски е пронајдена во нишата на ѓакониконот во олтарскиот
простор на црквата Св. Никола во
Крушево во 2005г. Потекнува од манастирот Св. Наум Охридски, а денес се
наоѓа во ризницата на Битолската
Митрополија, Сребрената кутија со моштите
на св. Климент е со димензии: 21
см должина, 13 см широчина х 16
висина. Таа има правоаголна форма и издигнат профилиран капак. Аглите на кутијата се изведени во вид на столпчиња, кои во
долниот дел завршуваат во вид на
ногарки.
Во средината на капакот, во
медалјон формиран од два лачно
извиткани листа на акант, претставен е модел на двокуполна црква,
зад која веројатно се наоѓа камбанарија или дел од манастирски конаци. Под отворот во кој се сместени моштите на св. Климент се наоѓа следниов натпис: ΤΟ ΠΑΓΟΝ
ΕΓΕΝΕ ΤΟ ΕΠΙ ΤΟΝ ΗΜΕΡѠΝ ΤΟΥ
ΠΑΝ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ
ΝΑΟΥΜΟΥ CΕΡΑΦΕΜ ΙΕΡ. 1838
ΔΕΚΒΡΟΥ 10 8 .
Од овој натпис дознаваме дека
сребрената кутија со моштите на св.
Климент и на св. Евстатиј потекнува
од манастирот Св. Наум Охридски и
дека била направена во 1838 година,
на 10 декември, во времето на игуменот Серафим. Во внатрешноста на сребрената кутија, на
рамна сребрена плоча, направени се три отвори
во кои се сместени мошти на св. Климент и на
св. Евстатиј. До секој отвор стои легенда,
која објаснува од кој светител се моштите. Во средината на сребрената плоча се наоѓа аплициран
сребрен крст, декориран со оскудна гранулација
Лево и десно од крстот, врз сребрената плоча се
изгравирани листови од некое цвеќе.
Oваа малку позната монахиња и пред нејзиното официјално канонизирање, верниците во Српската православна црква сепак ја сметале за светица и голема сoвремена подвижница. Во Македонија нејзиниот култ е посебно почитуван во манастирот во кој се наоѓаат нејзините мошти и со години на неколку празници се изложуваат во манастирот во село Крстоар, Битолско. А СПЦ има издадено книга посветена на светителката „Христе, животе мој“ која во 2023 година го добива третото и дополнето издание. Нејзините писма во 1963 година ги открива тогаш веќе дипломираниот теолог Ристо Радовиќ подоцна митрополит Амфилохие, во библиотеката на Дечанскиот манастир, тој со години собирал сведоштва за нејзиниот живот, бил во нејзиното родно место, во местото каде што била нејзината куќа и го барал нејзиниот гроб во манастирот Свети Христофор. Нејзиното име и го дал на монахињата Стефанида, избирајќи ја за свој небесен покровител. Која со негов благослов напиша акатист за преподобната Стефанида. Препо...
Comments
Post a Comment