Честицата од чесниот крст на богсловот Стојанче Андов

Честицата од чесниот крст која беша една од реликвиите кои младиот богослов Стојанче Андов ги донесе во Македонија од Манастирот Џорданвил во САД каде што тој студира предизвика големо внимание меѓу македонците еве како света честица дојде во рацете на Стојанче:

Стојанче- “ Честицата од Чесниот Крст ја добив од Митрополитот на Руската Задгранична Црква, Иларион. Кога доаѓаше во Џорданвил, местото каде што учам, често разговарав со него на духовни теми. Животот во САД не е едноставен. Има многу искушенија. Почетоците овде ми беа малку тешки и повеќе страдав во своите подвизи, па разговорите со овој владика ме охрабруваа. Тој веќе ме знаеше, го познаваше мојот карактер, мојата слабост... Пред две години бев кај него на гости, во Њујорк, на неколку дена. Таму, од продавницата купив за себе еден крст со средна големина. Всушност тој сребрен крст беше дизајниран и направен со простор за свети мошти. Јас тоа не го забележав. Вечерта му го покажав на Митрополитот и тој ми рече: “О, ова е крст за свети мошти. Имаш мошти?” Јас му реков дека не знаев и дека немам свети мошти, на што тој ми рече: “имам честица од Чесниот Крст која ми ја даде едно грчко семејство, но во Австралија е. Кога ќе дојдам оттаму, ќе ти ја донесам.” Јас, нормално, се израдував и му се заблагодарив. Сите овие настани се случија во месец август. Во септември тој замина за Австралија и се врати во Ноември. Јас во меѓувреме си реков себе си: “ах, тој сигурно ќе заборави. Зар на мене ќе мисли да ми донесе честица.” Во ноември, дојде во манастирот и ми рече дека ми ја донел честицата. Истата вечер отидов во неговата ќелија, тој ми ја даде и ми рече: “Нека ти биде за утеха во искушенијата, во твојот живот и помош во твоите студии.” Каква благодат и милост од Бога беше тоа! Не се опишува. Од една страна се плашев и треперев од фактот дека имам дел од Светиот и Чесен Кртс Господов, но од друга страна се радував зашто ќе ми биде утеха и помош во своите подвизи. Тој владика секогаш ми посветуваше и посветува внимание. Восприемав дека тој ги чувствува диховните нужди на лаиците. Истата честица ја ставив во металниот крст кој што го купив пред три месеци.„